कोरोना एक अवसर

  २०७७ जेठ १८ गते ८:२३     रमेश काफ्ले

लेखक

कोरोना कोरोना भन्दै काराउँदै
सबै एक साथ एउटै धुन गाउँदै
महामारीको माहामारी बाहिरियो
सबै आज घरमा बन्दी भईयो ।

निरास मात्र किन हुनु सँधै
बस्नुस साथ परिवारका जन
गरौ दुई पल मिठा मिठा बात
यसलाई मानि सुवर्ण मौका ।

यति क्रुरता अझै पनि किन
धनि र गरिव यो जात र भात
अझै मानिस किन हुदैछ अन्धो
नियति हो वा भ्रम मात्र मनको ।

मान्छे मान्छेसँग डराउने
पूजा र प्रार्थना सबै हराउने
एक आपसमा पनि छि र दूर
डराउनै पर्ने सबै विना कसुर ।

संयमित बन्नु डराउनु पर्दैन
आफू माथि गरौं विश्वास
आफ्नो कर्मसँग सधै डराउँ
दूरी राखी मनोवलले भगाउँ ।

नागर्जुन न.पा. ४, सीतापाइला ।

(याे कविता स्वतन्त्र लेखन प्रतियाेगितामा अप्रतिस्पर्धीकाे रूपमा प्रकाशित गरिएकाे छ)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.